straty w ludziach

См. также в других словарях:

• strata — ż IV, CMs. strataacie; lm D. strataat 1. «ubytek, szkoda poniesiona, to, co się przestało posiadać; fakt, że się przestało coś posiadać» Ciężka, bolesna, dotkliwa, niepowetowana, olbrzymia, znaczna strata. Straty materialne, moralne. Strata czasu …   Słownik języka polskiego

• wykrwawić się — dk VIa, wykrwawić sięwię się, wykrwawić sięwisz się, wykrwawić siękrwaw się, wykrwawić sięwił się wykrwawiać się ndk I, wykrwawić sięam się, wykrwawić sięasz się, wykrwawić sięają się, wykrwawić sięaj się, wykrwawić sięał się «stracić dużo krwi;… …   Słownik języka polskiego

• wyjść — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… …   Słownik frazeologiczny

• wychodzić — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… …   Słownik frazeologiczny

• gruby — grubybi, grubybszy 1. «mający znaczny przekrój poprzeczny, znaczny obwód, znaczną objętość; niecienki» Gruba belka. Gruba książka. Gruba linia. Grube sukno. ∆ med. Jelito grube «część przewodu pokarmowego od ujścia jelita cienkiego aż do… …   Słownik języka polskiego

• dochodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, dochodzićdzę, dochodzićdzi, dochodzićchodź {{/stl 8}}– dojść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, dochodzićjdę, dochodzićjdzie, dojdź, doszedł, doszła, doszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• szkoda — ż IV, CMs. szkodzie; lm D. szkód 1. «strata materialna lub moralna; uszczerbek» Niepowetowana, wielka szkoda. Szkoda materialna, moralna. Szkoda na zdrowiu, na opinii. Szkody w ludziach, w sprzęcie. Doznać szkody. Narazić kogoś na szkodę. Ponieść …   Słownik języka polskiego

• wypadek — m III, D. wypadekdku, Ms. wypadekdkiem; lm M. wypadekdki 1. «to, co się zdarzyło, zaszło, wydarzenie, zdarzenie, fakt» Doniosłe, historyczne wypadki. Nieprzewidziany, odosobniony, sensacyjny wypadek. Wypadki samowoli. Bieg, przebieg, rozwój, tok… …   Słownik języka polskiego

• gruby — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, grubybi, grubybszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający stosunkowo duży wymiar poprzeczny; niecienki (w stosunku do normy, zwykłego wymiaru czegoś, oczekiwań itp.) : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyniszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyniszczaćam, wyniszczaća, wyniszczaćają, wyniszczaćany {{/stl 8}}– wyniszczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wyniszczaćczę, wyniszczaćczy, wyniszczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień